Conforma un conxunto de relatos que teñen como escenario e protagonista o mundo rural galego, aínda que observado lonxe de calquera idealización ou tentación nostálxica, e presentado con perspectiva crítica e de superación de atrasos e eivas históricas. A violencia, os prexuízos e a miseria están presentes nun mundo para o que Neira Vilas reclama conciencia colectiva e solidariedade a través dun estilo narrativo marcado polo seu poder expresivo e a súa eficacia comunicativa, e onde a problemática do campo remata por derivar en temas máis universais tratados desde una perspectiva existencialista.